Patlayan silâh sesleriyle gözünü açtı. Birbiri ardına sıkılan fişekler de neyin nesiydi? "Memleketi düşman mı bastı ne?!" diye düşünürken yatağında doğruldu. Yanı başındaki pencereden dışarıya göz attı ama sokakta hızlı hızlı yürüyen, önlüklü iki öğrenciden başka kimseyi göremedi. Pencere koluna takılmış köstekli saat, 8'i gösteriyordu. Sesler azalacağı yerde artarak sürerken, ihtiyar adam sertçe:      "Anşaaa! Anşa" dedi.      Karşılık alamayınca yataktan ani bir hamleyle çıkarak salona geçti. İçeriyi, henüz pişen mayalı bazlamanın burcu burcu kokusu kaplamıştı. Baktı ki...

     Memmet emmi ve oğlu Erhan, bir gün çarşıdan döndüklerinde, evin önünde eli çantalı bir adamın beklediğini gördüler. Eve yaklaştıkça farkettiler ki bu adam ilçenin yerlilerinden bir müteahhitti.      "Selâmün aleyküm Hösüğnüm, hayırdır yaa" dedi Memmet emmi.      "Ve aleyküm selâm emmiii, nerelerdesin sen bre, yoluna öldüğüm! Ben de Anşa deziiğe seni soruyodum. 'Erannan bazara gettiler, birazdan gelirler' dediydi o da. Gücele geldiniz. Hi hi..." Oturdular, eşkili çorba ile kısır yediler. Çaylarını yudumlarken nihayet müteahhit geliş nedeniyle alâkalı olarak konuya giriş...

     "Pi inağam piii pii pi... Pi inağam piii pii pi..."      Dolan kovayı yanına alıp, ikinci boş kovayı koydu ineğin altına. Sağmaya başlamadan önce, yem sandığını alarak ahırın yan bölmesine geçip bir balya çözdü ve çuvaldan avuçladığı az miktar kepekle samanı karıştırdı, tekrardan hayvanın önüne bıraktı.      "Hadi benim alaca benekli gızım, şu govayı da temam et, ondan kelli çayıra gidek, bi de orda yayıl. Maşşallah, ne gözel sütlüyon böyle vızt vızt sien. Bayram bereketi iştecik, gurban oliğim seni Yaradana emii" diye iltifat yağdırırken, içeri Omar dayı...